Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Το άγιο Πνεύμα στη ψυχή του ανθρώπου



Κανένα γεγονός στην ιστορία της δημιουργίας του κόσμου δεν είναι τόσο μεγαλειώδες όσο το μοναδικό γεγονός της δημιουργίας του ίδιου του ανθρώπου.
Είναι το μοναδικό πλάσμα στο οποίο ο Θεός εμφυσά μέσα του την θεϊκή Πνοή, του δίνει την αιώνια ψυχή και του χαρίζει το Πανάγιο Πνεύμα.
Ο άνθρωπος είναι πλέον μια δισύνθετη ύπαρξη, από σώμα και ψυχή. Αυτό που του δίνει αξία σαν «άνθρωπο» είναι σαφώς η αιώνια ψυχή του.
Το σώμα του, πλασμένο από χώμα επιστρέφει στο χώμα, στη γη από όπου και προήλθε. Η ψυχή όμως του ανθρώπου βγήκε από την καρδιά του Τριαδικού Θεού μας. Κάθε ψυχή από κει βγήκε και εκεί πρέπει να επιστρέψει.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο Θεός δεν μας γέννησε αλλά μας έπλασε. Όντως ο Θεός έπλασε από πηλό το σώμα μας, όμως μέσα σ’ αυτόν τον πηλό ο Θεός έδωσε την Πνοή Του και αυτή η Πνοή βγήκε μέσα από τα σπλάχνα Του, όπως βγαίνει και το έμβρυο μέσα από τα ευλογημένα σπλάχνα κάθε μάνας. Για το λόγο αυτό λέμε ότι ο Θεός «γέννησε» τον άνθρωπο, δίνοντας του την ψυχή η οποία δίνει αξία στον πηλό που είναι το σώμα.
Αυτή η ιδιότυπη «πλάση - γέννηση» είναι που δίνει μοναδική αξία στην ανθρώπινη ύπαρξη.  
Όταν η ψυχή εγκαταλείψει το σώμα, αυτό γίνεται και πάλι πηλός, ένα με τη γη, που και αυτήν ο Θεός την δημιούργησε.
Ότι όμως βγαίνει μέσα από την καρδιά του Τριαδικού Θεού, αυτό είναι αιώνιο, αληθινό, θεϊκό και δεν χάνεται ποτέ. Έχει ζωή, γαλήνη και αθωότητα. Αρκεί να δει κάποιος ένα μωρό για να το καταλάβει.
Όταν το άγιο Πνεύμα έρχεται να κατασκηνώσει μέσα σε μια ψυχή, τότε αυτή παραμένει ένα μωρό, διατηρώντας την απλότητα του μωρού, την γαλήνη του, την αθωότητα και την ζωντάνια του πνεύματος, ανεξάρτητα πόσο μεγάλος κατά την ηλικία είναι αυτός ο άνθρωπος.
Μα αν μια ψυχή χάσει το άγιο Πνεύμα, όσο μικρό παιδί και αν είναι στο σώμα, αυτή η ψυχή χάνει την αθωότητα της και αποκτά μια πονηριά. Χάνει τη γαλήνη της και αποκτά μια ταραχή που την μεταφέρει και γύρω της. Χάνει τη γλυκύτητα της και μόνο αποστροφή προκαλεί στους συνανθρώπους γύρω της.
Ω, ευλογημένο το τρίτο πρόσωπο της Θεότητας μας!
Ω, ευλογημένο Πανάγιο Πνεύμα, αφού όποιος δεν σε έχει δεν μπορεί ποτέ να νιώσει την γλυκύτητα του θεϊκού έρωτα του Τριαδικού Θεού Πατέρα μας!
Οι πρωτόπλαστοι και μετά την πτώση και την οδυνηρή έξοδο τους από τον Παράδεισο δεν έπαψαν να είναι τα παιδιά του Θεού.
Ο Ουράνιος Πατέρας δεν σταμάτησε να τους αγαπά και να τα λατρεύει, μα χάνοντας το άγιο Του Πνεύμα δεν μπορούσαν πια να νιώσουν τον θεϊκό Του έρωτα, αυτόν που ένιωθαν σε όλη την πληρότητα του μέσα στον κήπο της Εδέμ.
Μπορούσαν να νιώθουν την αγάπη Του, μα όχι πια τον θεϊκό Του έρωτα, αφού για να νιώσεις τον θεϊκό έρωτα του Θεού πρέπει να έχεις το άγιο Πνεύμα.
Όλοι οι άνθρωποι είναι τα σπλάχνα του Θεού και όλους τους προστατεύει ο Θεός με την πατρική Του αγάπη, μα το άγιο Πνεύμα δεν το έχουν όλοι.
Η έλλειψη του αγίου Πνεύματος κάνει μια ψυχή δυστυχισμένη, γιατί της λείπει η αληθινή χαρά και ειρήνη, που μόνο η παρουσία του αγίου Πνεύματος μπορεί να χαρίσει αυτά τα θεϊκά δώρα.
Ο άνθρωπος την ώρα της δημιουργίας του, παίρνοντας τη χάρη του αγίου Πνεύματος, πλημμύριζε ταυτόχρονα από θεϊκή χαρά και ειρήνη, που αποτελούν τη βάση της ανθρώπινης ευτυχίας του.
Αυτά τα δύο έχασαν οι πρωτόπλαστοι με την απομάκρυνση του αγίου Πνεύματος εξαιτίας της πτώσης τους και κατόπιν όλοι εμείς.
Αυτά τα δύο όμως θα ξανάδινε στις ψυχές μας με την επάνοδο του αγίου Πνεύματος ο γλυκύς Κύριος μας Ιησούς Χριστός με την υπέρτατη θυσία Του, όσοι θα πίστευαν σ’ Αυτόν και το άγιο ευαγγέλιο Του.
Το άγιο Πνεύμα υποσχέθηκε πως θα έστελνε ο Κύριος μας Ιησούς στους αγαπημένους Του Αποστόλους αλλά και σε όλους εκείνους που θα τον πίστευαν σαν Θεό και Βασιλιά της καρδιάς τους πριν την αγία Του Ανάληψη  στους Ουρανούς.
Ας ενθυμηθούμε επίσης τι ευχήθηκε μετά την Ανάσταση Του στους αγαπημένους Του μαθητές και μαθήτριες Του.
«Χαίρετε» είπε στις μαθήτριες Του, δηλαδή να είστε πάντα χαρούμενες.
«Ειρήνη υμίν» είπε στους μαθητές Του, αποκαλύπτοντας έτσι με τις δύο αυτές ευχές τα δύο πολύτιμα δώρα του αγίου Πνεύματος που έχασαν με την πτώση τους οι προπάτορες μας.
Η απόκτηση επομένως του αγίου Πνεύματος είναι η βάση και ο απόλυτος σκοπός της χριστιανικής ζωής, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν οι μεγάλοι θεολόγοι Πατέρες της Εκκλησίας μας και τελευταία ο κορυφαίος άγιος της Ρωσικής Εκκλησίας άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ.
Μόνο με το άγιο Πνεύμα και το θεϊκό έρωτα που εκπέμπει η παρουσία Του, μπορεί μια ψυχή να επανέλθει στην αγκαλιά του Θεού Βασιλιά της και να μπει ακόμα πιο βαθιά μέσα στην άπειρη ευσπλαχνική Καρδιά Του!
Μόνο με το άγιο Πνεύμα γίνεται πραγματικότητα αυτό που είπε ο Κύριος μας:
«Μείνατε εν εμοί καγώ εν υμίν».
Είθε ο Κύριος μας να μας πλημμυρίσει με το άγιο Πνεύμα και το θεϊκό Του έρωτα για να πραγματοποιηθεί η υπέροχη αυτή ευχή και στις δικές μας ταπεινές ψυχές!

Printfriendly