Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Τα συκοφαντικά ψέματα του Εωσφόρου


Ο στόχος του σατανά να συμπαρασύρει στην απώλεια και την καταστροφή τον άνθρωπο και όλο το ανθρώπινο είδος, ξεκίνησε μέσα από μια στιχομυθία ανάμεσα σ’ αυτόν και την ανυποψίαστη πρώτη γυναίκα της γης, την Εύα.
«Σας είπε ψέματα ο Θεός. Δεν πρόκειται να πεθάνετε αν φάτε από τον καρπό του Δέντρου της Γνώσης. Νομίζετε πως ο Θεός σας αγαπάει. Αν σας αγαπούσε, θα σας άφηνε να φάτε από τον καρπό αυτού του Δέντρου, που χαρίζει σοφία και σας κάνει όμοιους με το Θεό. Δεν σας αφήνει να φάτε από τους εύγεστους αυτούς καρπούς για να μη γίνετε και σεις θεοί όπως Αυτός».
Πόσα ψέματα μέσα σε λίγες λέξεις!

Ο Θεός από αγάπη έπλασε τον άνθρωπο και τον πλημμύρισε με τη χάρη του αγίου Πνεύματος.
Ήδη, με τη χάρη του αγίου Πνεύματος του δίνει τη δυνατότητα να επιτύχει, σαν τέλεια εικόνα δική Του, το καθ’ ομοίωση. Να γίνει δηλαδή ένας κατά χάρη θεός και να ζει μέσα σ’ αυτόν ο Θεός και αυτός μέσα στο Θεό.
«Μείνατε εν εμοί, καγώ εν υμίν» είναι η μια, μοναδική και ανεπανάληπτη ευχή του Χριστού σε όλους τους μαθητές Του.
Ο λόγος που θέλει να μείνουμε μέσα στην καρδιά Του και Αυτός μέσα στη δική μας ψυχή είναι η άπειρη, χωρίς όρια, αγάπη που έχει για μας.
Κι αν κάποτε μπορούσαμε να μετρήσουμε το άπειρο σύμπαν και πάλι θα ήταν πολύ ελάχιστο μπροστά στην όντως άπειρη αγάπη και λατρεία που έχει ο Θεός για μας.
Αυτό μπορεί να εξηγήσει και την υπέρτατη θυσία που υπέστη για χάρη μας ο γλυκύς μας Βασιλιάς Ιησούς με τον σταυρικό του θάνατο.
Μόνο έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε τον άπειρο θεϊκό έρωτα που έχει για όλους μας, όταν έλεγε στους μαθητές Του αλλά και σε όλους τους ανθρώπους:
« Καθώς ηγάπησε με ο Πατήρ, καγώ ηγάπησα υμάς» ( Ιωάν. 14,9).
Δεν είναι καταπληκτικό να ξέρεις πως με την ίδια αγάπη που αγαπά ο Θεός Πατέρας τον Μονογενή Υιό Του, με την ίδια ακριβώς άπειρη αγάπη αγαπά και όλους εμάς ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός;
Πόσα ψέματα είπε το πονηρό φίδι στον πρώτο άνθρωπο για να τον χωρίσει από τον Θεό του!
Ο στόχος του Εωσφόρου μέσα από τα συκοφαντικά αυτά ψέματα ήταν ένας και μοναδικός. Να σπείρει στον άνθρωπο την αμφιβολία της αγάπης του Θεού.
Η αμφιβολία είναι το αντίθετο της απόλυτης εμπιστοσύνης μέσα από την οποία ο Θεός κατοικούσε με τη χάρη του αγίου Πνεύματος στη ψυχή του ανθρώπου.
Αν, λοιπόν, κατάφερνε να σπείρει στον άνθρωπο την αμφιβολία, διασαλεύοντας την απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό του, εύκολα θα κατάφερνε να τον γκρεμίσει και από την απόλυτη υπακοή στο Θεό του.
Η αμφιβολία θα αποτελούσε τη βάση της πνευματικής καταστροφής κάθε ψυχής, αφού η αγάπη του Θεού εκφράζεται μέσα από την εμπιστοσύνη και την υπακοή στο θέλημα Του και η παραμονή του αγίου Πνεύματος σε μια ψυχή εξαρτάται ακριβώς από αυτό το τρίπτυχο: αγάπη, εμπιστοσύνη και υπακοή.
Η αληθινή αγάπη κηλιδώνεται και καταργείται όταν διασαλεύεται η εμπιστοσύνη, οπότε και δεν υπάρχει διάθεση για υπακοή στο θεϊκό θέλημα.
Όλες αυτές οι σατανικές πλεκτάνες θα ήταν ανεπίστρεπτα  καταστροφικές για τον άνθρωπο αν ο Θεός από άπειρη ευσπλαχνική αγάπη δεν έδινε στο πλάσμα Του την ευκαιρία να επανορθώσει.
Του δίνει λοιπόν σαν κορυφαίο όπλο σωτηρίας, που να μπορεί να καταστρέφει τα καταστροφικά σχέδια του σατανά, την μετάνοια και μια λέξη φοβερή που, όταν θα έβγαινε από τα βάθη της ανθρώπινης καρδιάς, θα τρόμαζε και θα διέλυε κάθε σατανική παγίδα. Η λέξη αυτή είναι η «συγνώμη».
Οι πρωτόπλαστοι θα μπορούσαν με μια ειλικρινή συγνώμη και του σατανά την πλεκτάνη να καταστρέψουν και το λάθος τους απέναντι στο Θεό τους να εξαλείψουν.
Προτίμησαν όμως την δικαιολογία και την επίρριψη ευθύνης ο ένας στον άλλο.
Η αγάπη που κυριαρχούσε μέχρι τώρα ανάμεσα τους και που τους έκανε ο ένας να προστατεύει τον άλλο, παραμερίζεται και στη θέση της κυριαρχεί η ιδιοτέλεια. Ο καθένας θέλει να προστατέψει με εγωιστικό τρόπο τον εαυτό του εις βάρος του άλλου.
Έκτοτε η δικαιολογία θα αποτελεί το καταστροφικό όπλο κάθε εγωιστικής ψυχής όχι μόνο για να υπερασπιστεί τον εαυτό της αλλά και να καταδικάσει τον άλλο στα μάτια τρίτων.
Πόσο τακτικά το βλέπουμε αυτό σαν καθημερινή πράξη της κοινωνία μας σήμερα!
Πόσο εύκολα ο άνθρωπος σήμερα δικαιολογείται και δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα, πολλές φορές καταστροφικά, αντί να πει συγνώμη ταπεινά και να κάμψει του άλλου τον θυμό και την οργή!
Η δικαιολογία είναι εύκολη, γιατί έχει βάση τον εγωισμό, ενώ η συγνώμη είναι πολύ δύσκολη, γιατί έχεις τις ρίζες της στην ταπεινοφροσύνη, την οποία μισεί ο Εωσφόρος.
Για το λόγο αυτό η δικαιολογία για τα λάθη μας αποτελεί την επίσημη σφραγίδα του πνευματικού θανάτου της ψυχής.
Αντίθετα, η ειλικρινή συγνώμη για τα λάθη μας συνιστά την έναρξη της σωτηρίας και την αποκατάσταση της σχέσης μας με τον Θεό.
Η λανθασμένη συμπεριφορά των πρωτοπλάστων που, αντί να ζητήσουν συγνώμη και να αποκαταστήσουν έτσι το λάθος τους, προτίμησαν να αρχίσουν τις δικαιολογίες, με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα, ας μας προβληματίσει και ας μας παραδειγματίσει.

Printfriendly