Όλη η γη είναι γεμάτη από αναρίθμητες
ομορφιές
και η ανθρώπινη ψυχή απολαμβάνει
μπόλικες χαρές
μα πάντα εις το τέλος όλων
υπάρχει ένα μικρό κενό
λες και κάτι ακόμα λείπει
που κρύβεται μέσα στο Θεό.
Όση αγάπη κι αν χορτάσεις από
φίλους και γνωστούς
όσα χρήματα κι αν έχεις,
σπίτια, αυτοκίνητα, θησαυρούς
πάντα ένα κενό υπάρχει που
αναζητά νοσταλγικά
την τέλεια χαρά να βρει για να ευτυχήσει η καρδιά.
Όπως το σώμα αναπαύει της γήινης
αγάπης η θαλπωρή
μες της αγκαλιάς το χάδι
που ζητούμε όλοι σαν μικροί
έτσι και η ψυχή διψάει και
από το σώμα πιο πολύ
για να βρει η ανθρώπινη
ύπαρξη μας χαρά, ειρήνη θεϊκή.
Όλοι συνήθως την αγνοούμε λίγη
σημασία δίνουμε σ’ αυτήν
έτσι στην καρδιά μας μέσα όλοι
έχουμε θλίψη και ταραχή
δεν ευτυχεί ο άνθρωπος
ποτέ όταν προσέχει μόνο τα υλικά
αφού έτσι είναι η ψυχή πλασμένη
τον Θεό ν’ αναζητά.
Έναν Θεό που την λατρεύει
και την αγαπά τόσο πολύ
όπως κάθε γλυκιά μανούλα
το μωρό της με στοργή
μια αλήθεια ξεχασμένη που
πρέπει απ’ όλους να φανεί
η ευτυχία όλους να
πλημμυρίσει να γεμίσουμε χαρά εμείς.
Τον γλυκύ Θεό μας όλοι να
θυμόμαστε τακτικά
όπως τη γλυκιά μας μάνα
για να έχουμε χαρά
όχι όπως κάποιοι
πλανεμένοι που τον δείχνουνε σκληρό
και μας κάνουν από φόβο να
φεύγουμε μακριά απ’ Αυτόν.
Δεν υπάρχει μες τον κόσμο πιο
μεγάλη σατανική ψευτιά
από το να λες και να
πιστεύεις πως ο Θεός δεν μας αγαπά
και είναι έτοιμος να τιμωρήσει
για κάθε λάθος μας στη ζωή
και στην κόλαση ευθύς να
ρίξει όποιον στη γη στραβοπατεί.
Μέσα από την σκληρή καρδιά
του τον Θεό αυτός συκοφαντεί
παράδειγμα κακό σε άλλους είναι
τον Θεό δεν έχει βρει
μες την αγάπη και την
ευσπλαχνία βρίσκεται ο δικός μας Βασιλιάς
κι όποιος τα ζει και τα
βιώνει μόνο αυτός γι’ Αυτόν αληθινά μιλά.
Όποιος θέλει με λαχτάρα τη
χαρά να ζει κάθε στιγμή
τη ψυχή αναπαυμένη να έχει
με ειρήνη θεϊκή
στην αγκαλιά Του χωρίς φόβο
σαν μωράκι να κρυφτεί
και με απόλυτη εμπιστοσύνη
στην αγάπη Του να αφεθεί.
