Κανένας πόλεμος της ψυχής
δεν είναι τόσο δυνατός
όσο αυτός που γίνεται μέσα
στο νου και στο μυαλό
μέσα από τη σύγχυση των ποικίλων
λογισμών
πέφτει στη δύνη της απελπισίας
ο άνθρωπος χωρίς Θεό.
Όποιος δεν αφήνει τον
Ουρανό να του καθοδηγεί τη ζωή
η σύγχυση των λογισμών θα
του διαλύσει την ψυχή
γιατί η έλλειψη εμπιστοσύνης
στον παντοδύναμο Θεό
οπλίζει το χέρι του κακού
και θολώνει με δόλο το μυαλό.
Από μόνος του ο άνθρωπος
είναι αδύναμος πολύ
και δεν μπορεί με επιτυχία
να ανταπεξέλθει στη ζωή
με τόσα πολλά προβλήματα και
καθημερινές αναποδιές
μοιάζει σαν ακυβέρνητο
καράβι σε άγριες φουσκοθαλασσιές.
Τότε το μυαλό θολώνει
γιατί δεν ξέρει το σωστό
και ο άνθρωπος στον
εγωισμό του επιλέγει το στραβό
ρίχνοντας πάντα στους άλλους
το κακό που τον έχει βρει
μια και ο ίδιος αθώος
δηλώνει για ότι λάθος έχει συμβεί.
Η σύγχυση των λογισμών και
η απελπισία στη ζωή
δείχνουν με περίτρανο
τρόπο πως πορεύεται η ψυχή
αν κινείται μες το φως
κάτω από τη χάρη του Θεού
ή αν βαδίζει στο σκοτάδι
υπό την επήρεια του κακού.
Κάνε Θεέ μου πολυαγαπημένε
να σ’ εμπιστεύομαι πολύ
και σ’ ότι έρχεται στη ζωή
μου το χέρι Σου να με οδηγεί
μόνο Εσύ με σοφία ξέρεις μέσα
απ’ τα προβλήματα της ζωής
τις ψυχές μας να ομορφαίνεις
με κάθε στολίδι αρετής.
