Μπορεί να είναι θεάρεστο το να φροντίζεις και να
προστατεύεις ορφανά, παρέχοντας τους ότι είναι δυνατό για μια ανθρώπινη και
αξιοπρεπή επιβίωση, αλλά πιο τέλειο και πιο άγιο είναι να βοηθάς τις παιδικές ψυχούλες
τους να αγαπήσουν με όλη τους την καρδιά τον δημιουργό Θεό τους.
Το πλείστο των παιδιών αυτών μεγάλωσαν και μεγαλώνουν
όχι μόνο κάτω από τις σκληρές συνθήκες φτώχειας και υποσιτισμού αλλά και το πιο
χειρότερο, κάτω από τη σκληρή δυναστεία των σατανικών επιδράσεων και της μαγείας.
Πόσα και πόσα παιδιά ορφανά και μοναχικά, ανήμπορα να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους δεν έπεσαν θύματα αδίστακτων μάγων που τα απήγαγαν και τα θυσίασαν σε τελετουργικές θυσίες των παγανιστικών παραδόσεων τους!
Πόσα παιδιά έζησαν και ζουν κάτω από το φόβο της παραδοσιακής
θρησκείας της ειδωλολατρίας, που τα κάνει
να ζουν δίχως ηθικούς φραγμούς, με μοναδικά όπλα για την επιβίωσή τους τη βία,
το φόνο, τη ψευτιά, την κλεψιά, την πονηριά και ότι άλλο κακό μπορεί ο σατανάς
να επηρεάσει την παιδική τους ψυχούλα!
Πόσα μικρά παιδιά από μικροί άγγελοι δεν μετεβλήθησαν
γρήγορα, από τις κακές συνήθεις επιρροές, σε μικρούς δαίμονες!
Εδώ έγκειται και το ουσιαστικό άγιο έργο των
ιεραποστόλων της Εκκλησίας μας. Μπορεί η πρώτη φροντίδα τους να είναι η
προστασία και η επιβίωση των παιδιών αυτών, αλλά το κύριο και ουσιαστικότερο
έργο τους είναι να διατηρήσουν ή και να επαναφέρουν στην πρώτη αγγελική
κατάσταση τις ψυχούλες των παιδιών αυτών.
Μέσα από την διδασκαλία, την κατήχηση, τα άγια Μυστήρια
της Εκκλησίας μας, τον τακτικό εκκλησιασμό τους και τη συνεχή προτροπή για μια
ζωή γεμάτη πνευματική ευγένεια κάτω από το λαμπερό φως της Ευαγγελίου, αρχίζουν
να ζουν τα μικρά κρινάκια μας στην αγκαλιά του βασιλιά μας Ιησού μια νέα ζωή
χαράς, γαλήνης και ευτυχίας.
Μακάρι όλοι μας, ο καθένας από τη θέση που μας έχει
βάλει ο Θεός, να βοηθάμε με τη ζωή, τα λόγια και το παράδειγμά μας ώστε τα
ωραιότερα δώρα του Θεού στον άνθρωπο, που είναι παιδιά μας, να παραμένουν στα
πόδια του πολυαγαπημένου μας βασιλιά Ιησού σαν ευωδιαστά κρινολούλουδα της ζωής
μας.
