Με πολύ μητρική αγάπη μια ομάδα γυναικών βοηθά στην ετοιμασία του πρωινού των ορφανών μας. Ένα ποτήρι γάλα, αν και δυσεύρετο, είναι ό,τι πιο ωραίο σε πολλούς καταυλισμούς, όπου η αγάπη των ιεραποστόλων προστατεύει πλήθος φτωχά και ορφανά παιδιά.
Μέχρι να ετοιμαστεί το πρωινό και να σερβιριστεί στα
παιδιά, πολλές φορές είχαμε την ευκαιρία να ανοίξουμε εποικοδομητικές συζητήσεις γύρω από διάφορα θέματα που τους
απασχολούσαν.
Ποτέ όμως δεν θα ξεχάσω ένα πρωινό τη χαρά μιας ιθαγενούς γυναίκας που με πολύ λαχτάρα να
μάθει περισσότερα για τον αληθινό Θεό, μας ρωτούσε διάφορα για τη ζωή, τη
διδασκαλία και τα πάθη του Κυρίου μας Ιησού. Η ίδια, πιστή οπαδός της προγονικής
της θρησκείας και της μαγείας, δεν μπορούσε εύκολα να πιστέψει πως θα μπορούσε ένας
Θεός να γίνει άνθρωπος για να σώσει από τη δυναστεία του σατανά τη βασανισμένη
ανθρωπότητα. Και μάλιστα, να γεννηθεί σαν φτωχό παιδάκι, όπως τα δικά της, μέσα
σε μια σπηλιά που έμεναν διάφορα ζωάκια.
Όσο προχωρούσε η συζήτηση και η έκπληξη της ακόμα πιο πολύ, δάκρυα χαράς και αγάπης στον βασιλιά μας Ιησού έτρεχαν από τα δυο ματάκια της. Δεν άργησε να πιστέψει πολύ και να θέλει να γίνει Χριστιανή.
Σαν γυναίκα σαγηνεύτηκε πολύ όταν άκουσε πως μια άλλη
γυναίκα, η Παναγία μας, ευλογήθηκε πολύ να γεννήσει τον Υιό του Θεού και να
γίνει και δικός της Γιος. Κι ενώ η συζήτηση προχωρούσε, αυτή φαινόταν από την
μορφή της να χάνεται πολλές φορές σε σκέψεις γλυκές, νοσταλγικές.
Κάποια στιγμή, βλέποντας το πρόσωπό της να φωτίζεται
από μια εσωτερική γαλήνη, στράφηκα σ’ αυτήν και την ρώτησα τι σκέπτεται,
θέλοντας να μάθω από περιέργεια την αιτία της εσωτερικής της χαράς. Τότε με παιδική
αφέλεια με ρώτησε αν μπορούσε να αγαπά και αυτή, όπως η Θεοτόκος Μαριάμ, το
μικρό παιδί της Βηθλεέμ, όπως τα δικά της μικρά παιδιά. Η ίδια είχε ήδη τέσσερα,
πριν πεθάνει ο άντρας της, που άφησε αυτήν χήρα και τα παιδιά της ορφανά.
Μόνο ένας δυνατός στη ζωγραφική καλλιτέχνης θα
μπορούσε να απεικονίσει εκείνη τη στιγμή την λάμψη και την ομορφιά του προσώπου
της όταν την διαβεβαίωσα, πως αυτό όχι μόνο θα ευχαριστούσε την αγία Μητέρα του
Κυρίου μας αλλά και το ίδιο το άγιο Βρέφος της Βηθλεέμ. Και για να την βοηθήσω
να το πιστέψει αυτό, με τα λόγια του ίδιου του Κυρίου μας Ιησού, της ανέφερα
και εκείνο το περιστατικό που περιγράφεται μέσα στο Ευαγγέλιο.
Μια μέρα μιλούσε ο γλυκύς μας Ιησούς μπροστά στον
κόσμο που είχε έρθει για να τον ακούσει, όταν κάποια στιγμή του είπαν οι
μαθητές Του πως τον ζητούσαν η αγία μητέρα Του και τα αδέλφια Του. Τότε Εκείνος
κοίταξε με πολύ γλυκύτητα και αγάπη τους μαθητές Του και είπε τα εξής
ανεπανάληπτα λόγια:
«Όποιος αγαπά
τον Πατέρα μου και τηρεί τις εντολές του, αυτός είναι για μένα και μάνα και
αδελφός μου»
Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτή τη γυναίκα, της οποίας η αγάπη
της στον βασιλιά μας Ιησού είχε μεταβληθεί σιγά-σιγά σε θεϊκό έρωτα, που θα
ζήλευαν και οι άγγελοι στον ουρανό! Ήταν
πάντα για μένα παράδειγμα προς μίμηση, και ελπίζω και για όλους μας.
