Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Τα ματωμένα δάκρυα του Ιησού από τους φίλους των δαιμόνων



Φίλοι και συνεργάτες των δαιμόνων είναι εκείνοι
που αφήνουν απερίσκεπτα και με αφροσύνη
τη γλώσσα τους εύκολα τους άλλους να κατακρίνει
σπέρνοντας σκέψεις πονηρές που τις ψυχές μολύνει.

 Πρώτος το έργο αυτό εφεύρε ο Εωσφόρος
κρίνοντας από ζήλεια και φθόνο κακοτρόπως
τον ίδιο το Θεό του οποίου το θρόνο επιθυμεί
σαν κυρίαρχος των πάντων μόνο αυτός να ηγηθεί.

Έτσι και τώρα και πάντοτε αυτό θα γίνεται ξανά
όποιος του άλλου τη θέση με δόλο θα αποζητά
με δόλο και ύπουλες ταπεινολογίες θα συκοφαντεί
κάνοντας φίλο των δαιμόνων την άθλια του την ψυχή.

Δεν υπάρχει αμάρτημα στη γη πιο φοβερό
από το να συκοφαντεί κανείς φίλο και αδελφό
και με δήθεν εξομολόγηση ψυχής και λόγια συμβουλευτικά
να σκορπάς το δηλητήριο του φιδιού σε ανυποψίαστη καρδιά.

Εύκολα συγχωρούσε ο Θεός πόρνες, τελώνες και αμαρτωλούς
μα απόστρεφε πάντα το ευσπλαχνικό του βλέμμα απ’ αυτούς
που μυστικά και πονηρά με άσπλαχνη σαν το Φαρισαίο καρδιά
εύκολα τους άλλους συκοφαντούσαν σαν γνήσια δαιμόνων παιδιά. 

Αν θέλεις άνθρωπε εύκολα από τα λάθη να συγχωρεθείς
μάθε στη ζωή σου την πιο μεγάλη θεοδίδακτη αρετή
μη κατακρίνεις και μη σχολιάζεις ούτε και για αστεία ποτέ
κανέναν μα κανένα συνάνθρωπο σου φίλε μου συναμαρτωλέ.

Εκείνοι που τον δρόμο των δαιμόνων έχουν επιλέξει συνειδητά
εύκολα κανείς θα τους καταλαβαίνει από τα λόγια τα σατανικά
με τα οποία τους άλλους με κρίσεις και συκοφαντίες θα διαβάλλουν
και τις άδειες από αγάπη ψυχές τον δαιμονικό νόμο θα επιβάλλουν.

Εύκολα πείθει τον συκοφάντη ο παμπόνηρος εχθρός
πως είναι αδικημένος από τους άλλους πάντα αυτός
και η μόνη λύση για να δείξει πόσο άδικο έχουν  εκείνοι
επιδίδεται στη δαιμονική τέχνη της συκοφαντίας με αφροσύνη.

Με μια κατάκριση ανόητε συκοφάντη
έσπειρες στο θύμα κόλαση και δάκρυ
που ο Θεός εκείνον μεν σίγουρα θα ελεήσει
την ψυχή σου όμως ο σατανάς στον άδη θα οδηγήσει.

Λύτρωσε γλυκέ Θεέ μου κάθε ψυχή που υποφέρει
από της συκοφαντίας το δηλητήριο που την μαραίνει
και με της αγάπης Σου την θεϊκή άπειρη ευσπλαχνία
θάρρος κι ελπίδα στη ζωή η συκοφαντημένη ψυχή να παίρνει.

Printfriendly