Το πιο σοβαρό εμπόδιο για
τον ουρανό
για κάθε ψυχή που θέλει να
βρεθεί σ’ αυτόν
είναι κυρίως μια πλάνη
σοβαρή που λέγεται εγωισμός.
Κανείς μας δεν πρέπει ποτέ
να ξεχνά
πως βγήκε από τον
παράδεισο ο Αδάμ
αντί στο λάθος του συγνώμη
αμέσως να πει
άρχισε με στόμφο τον εαυτό
του να δικαιολογεί.
Ο εγωιστής άνθρωπος δεν
βλέπει σαν τυφλός
τι κακό μπορεί να κάνει
στον πλησίον του αυτός
πάντα οι άλλοι γι’ αυτόν
φταίνε και τους κατηγορεί
μα έρχεται σύντομα η μέρα
που ότι είπε θα λουστεί.
Αν του πεις με πόνο εσύ
γιατί μου κάνεις το κακό αυτό
θα σου πει σαν τον Αδάμ
και την Εύα μα δεν έφταιγα εγώ.
Έχει την δικαιολογία πρώτη
σαν φαρμάκι εις το στόμα
και από την καρδιά του
ξερνάει πάντα συμφορά και βρώμα.
Τον εγωιστή άνθρωπο δεν
τον θέλει ο Θεός
θέση στο ουράνιο βασίλειο
δεν έχει αυτός
έστω κι αν φαίνεται σε όλους τύπος εκκλησιαστικός.
Του Θεού όλα τα ταπεινά
παιδιά
συγνώμη πάντα λένε μέσα
από την καρδιά
μα του εγωιστή διαβόλου τα
πλανεμένα παιδιά
μόνο δικαιολογίες βγάζουν
απ’ τη βρωμερή τους την καρδιά.
