Σαν τον ανθόκηπο μοιάζει του
κάθε ανθρώπου η ψυχή
που έβαλε μέσα στο σώμα ο
Δημιουργός ουρανού και γης
και θέλει με επιμέλεια πολύ
να την φροντίζουμε εμείς
μην τύχει από αμέλεια και
ραθυμία αυτή αποξηρανθεί.
Είναι όμορφο πολύ να περιποιείσαι
τον ανθόκηπο τη ψυχής
και τα λουλουδάκια όλων
των αρετών να μοσχοβολούν σ’ αυτήν
όπως τα κρίνα της
αθωότητας, τα γιασεμιά της γλυκιάς ευγένειας
τα ρόδα του θεϊκού έρωτα,
τα γαρίφαλα της θεϊκής ευσπλαχνίας.
Οι μενεξέδες της συμπόνιας,
τα νυχτολούλουδα της προσευχής
τα ζουμπούλια της
πραότητας και η γαρδένια της συνετής σιωπής
αλλά και τόσα άλλα που
κοσμούν και με τα αρώματα μοσχοβολούν
κάνοντας τους ανθρώπους να
νιώθουν πως ζουν στους ουρανούς.
Με χώμα καλό και κοπριά τα
περιποιείται ο καλός κηπουρός
και με νεράκι αρκετό δεν
τ’ αφήνει να διψάσουν ποτέ αυτός
αφήνοντας τα με τις
ευεργετικές ακτίνες του ήλιου ν’ αυξηθούν
και να δοξάζουν με την
εμφάνιση τους τον γλυκύ Θεό του ουρανού.
Έτσι και η ανθρώπινη ψυχή
τρία πράγματα έχει ανάγκη πολύ
για να μοσχοβολά σαν τα
λουλούδια και να λάμπει από αρετή
το χώμα και η κοπριά είναι
η ταπείνωση που θα έχει σαν τροφή
και το νεράκι η πνευματική
ευγένεια με τη μετάνοια που θα ζει.
Μα όλα αυτά δεν θ’
αποδώσουν αν δεν την βλέπει ο Ήλιος πολύ
ο Κύριος και βασιλιάς της
που την λατρεύει με θεϊκό έρωτα αυτήν
και που για χάρη της
κατέβηκε από τον υπέρλαμπρο ουρανό στη γη
για να την ξεπλύνει από
κάθε ρύπο και αμαρτία που έκανε κάθε στιγμή.
Ω γλυκιά ψυχή που
λατρεύεις τον θείο Λυτρωτή
άφησε με απόλυτη
εμπιστοσύνη και πλήρη υποταγή
την καρδιά σου να
γαληνέψει στην απόλυτη στοργή
στην αγκαλιά του Ιησού μας
για να γευθείς τη θεία ηδονή.
