Τι κι αν έφυγες γλυκιά μου
Παναγιά απ’ τη ζωή
όταν Εσύ ζεις πάντα
ανάμεσα μας εδώ στη γη;
Ποτέ δεν άφησες τα παιδιά
του Γιού σου μοναχά
αφού πάντα τρέχεις με
μητρική αγάπη πίσω απ’ αυτά.
Πόσο σε λατρεύει η ψυχή
μου δεν θα μπορέσω να στο πω
αφού σαν ηλιαχτίδα της
καρδιάς μου σε λατρεύω πάντα εγώ
πιο γλυκιά Μάνα δεν
γνώρισα ποτέ όσο κι αν έψαξα στη γη
που να με κρύβει με τόση
στοργή και αγάπη αληθινή μοναδική.
Της καρδιάς μου μοναδική Μανούλα
πόσο σ’ αγαπώ
και πόσο στην στοργική
αγκαλιά σου θέλω μέσα να κρυφτώ
εκεί που το Βασιλιά Ιησού
μου με λατρεία πάντα κρατάς
κι εγώ μαζί με Σένα γλυκιά
Μανούλα να τον γεμίζω με φιλιά!
Να τον φωνάζω με της
αγάπης τα μητρικά λόγια όπως Εσύ
Βασιλιά μου, Φως μου,
Ουρανέ μου, Καρδιά μου και Ζωή
που για Σένα και μόνο
αξίζει κάθε άνθρωπος στη γη να ζει
στου θεϊκού Σου έρωτα
πλημμυρισμένος την άγια βιωτή.
Δείξε στην καρδιά μου μέσα
πως τον Λατρεμένο μου ν’ αγαπώ
και σαν μικρή έστω και
ανάξια μανούλα το θείο Βρέφος να κρατώ
σαν τα μικρά τα
τσοπανόπουλα τότε που τον πήραν αγκαλιά
έτσι κι εγώ όπως εκείνα να
τον κρατάω με αγάπη στην καρδιά.
