Σαν το μικρό παιδί η ψυχή
μου κλαίει
για τις πολλές θλίψεις που
τώρα έχει
και η καρδιά μου τυλιγμένη
στο σκοτάδι
βοήθεια Λατρεμένε μου Ιησού
φωνάζει.
Πλήθυναν γλυκέ μου Ιησού
τα βάσανα
και των δαιμόνων τα πολλά πειράγματα
που τη ψυχή μου σε αθυμία τώρα
οδηγούν
βυθίζοντας στην απόγνωση καρδιά
και νου.
Πόσο σε έχω ανάγκη Βασιλιά
μου
στη στοργική καρδιά Σου να
κρυφτώ
σαν το μωράκι στη γλυκιά μαμά
του
την ευσπλαχνική αγάπη Σου
να γευτώ!
Θλίψεις απ’ αυτούς που
λέγονται παιδιά Σου
και που νομίζουν πως είναι
πάντα κοντά Σου
το δηλητήριο της κόμπρας από
μέσα τους ξερνούν
στις εξευτελιστικές τους κατακρίσεις
προχωρούν.
Τώρα καταλαβαίνω αυτό που εσύ
μου λες
πως είναι απλά πλάσματα
σου οι ψυχές αυτές
αλλά όχι παιδιά της καρδιάς
δικά Σου
αφού ζουν χωρίς το άγιο
θέλημα Σου.
Το είπες σε όλους τους Χριστιανούς
πως όλοι αυτοί που λεν πως
σ’ αγαπούν
πρέπει στην καρδιά τους να
αναλογιστούν
αν με το νόμο της αγάπης
Σου θέλουν να ζουν.
Η ψυχή μου κλαίει γλυκέ
μου Ουράνιε Πατέρα γοερά
και κρύβεται σαν το μωρό
παιδί στη σπλαχνική Σου αγκαλιά
το δικό Σου χάδι περιμένει
να γευτεί μες την καρδιά
ελπίδα και δύναμη στη ζωή να
πάρει για να βρει τη χαρά.
